California: natuur(lijk) genieten!

Als mensen zich beginnen af te vragen of je nog leeft is het misschien tijd om weer een nieuw reisverslag te plaatsen, bij deze Twan. Ondanks het feit dat schrijven niet echt mijn ding is, zal ik proberen te vertellen wat ik hier zoal uitspook. Alles gaat hier prima en vermaak me nog steeds erg goed! Het is vrij warm en ik heb nog geen regen gezien, al is het wel erg uitputtend om een dag op het veld in de zon te werken. Ook heb ik over het algemeen genoeg bezigheden om mijn dag door te komen.

Laat ik met mijn stage beginnen, want daarvoor ben ik uiteindelijk de grote plas overgestoken naar Davis. Tijdens mijn eerste weken heb ik op een proefboerderij, Russel Ranch, meegedraaid. Dit was voornamelijk trekkerwerk, heb het grootste gedeelte van mijn eerste weken de braakliggende proefvelden (6000m2) gediscd. Verder was ik twee dagen per week op de universiteit om mijn begeleider te helpen met voorbereidingen voor een velddag, literatuurstudie en het updaten van de opbrengsten van Russel Ranch. Soms was het wat saai, maar op deze manier ben ik er wel achter gekomen wat er allemaal onderzocht en gedaan wordt door de universiteit. Tijdens een excursie naar een grotere CSA-boerderij heb ik veel geleerd over post-harvest. De meeste producten worden hier bijvoorbeeld nat en met ijs in de cel gezet om ze koel te krijgen en te houden. Na de oogst gaan de meeste gewassen eerst 30 minuten door een baan met gesimuleerde regen, de hydrocooler. Erg interessant en ik kan me goed voorstellen dat dit hier nodig is!

De laatste weken heb ik full-time geholpen met het installeren van tensiometers, lysimeters en bodemsensoren. Hiermee worden metingen aan water en stikstof in de bodem gedaan. Na 5 weken trekkerwerk, kantoor en helpen bij kleine onderzoeken was ik wel toe aan wetenschappelijkere bezigheden. Heb veel geleerd tijdens deze weken en dit werk gaf meer voldoening, ook al waren deze prima om het reilen en zeilen hier te ontdekken. Vandaag hebben we de tarwe op Russel Ranch geoogst en nu groeien er alleen nog tomaten. Verassend was het voor mij om te zien dat de velden met een cover crop in de rotatie het slechter doen in vergelijking met de velden zonder.

Genoeg over de stage, dit is natuurlijk allemaal maar bijzaak.. Naast mijn stage is er hier ook genoeg te doen. Na het werk op de boerderij ga ik regelmatig met mijn Spaanse huisgenoot Luis een biertje drinken, wat natuurlijk een heel mooi principe is en zeker gehandhaafd moet worden:) Als het warm genoeg is duik ik bij thuiskomst het zwembad even in om af te koelen, en ‘s avonds ga ik regelmatig het centrum in. Het wordt hier nooit erg laat, om half 2 is alles dicht (Amerikanen snappen niet wat feesten is..). Ik moet zeggen dat ik het wel prima vindt, omdat ik elke dag rond 6 uur uit mijn bed moet.

De afgelopen weekenden ben ik er regelmatig op uit getrokken om de mooie natuur van dichtbij te kunnen bekijken, echt schitterend:

Ik ben twee keer naar Lake Berryessa geweest, een mooi groot helder meer geheel omgeven door bergen. De eerst keer zijn we de bergen in gegaan, met als hoogtepunt het uitzicht vanaf de top! Het was erg indrukwekkend uitzicht over het meer, omringt door bergen zover als je kunt kijken! De tweede ben ik met een anderen naar Berryessa gegaan voor een hike, maar die was minder indrukwekkend, maar nog steeds erg mooi! We zijn langs de rotsige kust gelopen (waarin je verschillende lagen in terug kan vinden). Ook heb ik tijdens deze hike op ongeveer 50 cm van een ratelslang gestaan, minder chill!! Ik zag hem pas op het laatste moment zitten! Aan het einde van de dag hebben we een duik in het meer genomen, erg lekker en verkoelend aangezien het de warmste dag was met 100F (40 graden) die ik hier heb meegemaakt! Het enige dat miste waren de zandstranden, maar die komen nog wel:P

Een paar weken geleden ben ik met Roger (een Spanjaard) voor een kort weekend naar San Fransisco en omstreken geweest. Ik snap wel waarom iedereen daar zo enthousiast over San Fransisco is. De skyline, Fisherman’s Warf (pier met allemaal toeristische winkels), China Town en North Beach, stuk voor stuk de moeite waard om te bezoeken, ook al ben ik geen stadsmens. Zondag zijn we al vroeg naar Mount Tamalpais gereden voor een hike. Dit is een berggebied met uitzicht over de San Fransisco Bay en de Pacific Oceaan. Na onze 10 kilometer lange wandeling en het genieten van het uitzicht zijn we naar Point Reyes aan de kust gereden. Daar hebben we een vuurtoren bezocht op het Schiereiland Point Reyes, waarbij alleen de weg ernaar toe al de moeite waard was! We hadden echt het idee dat de aarde op zou houden, een weg door eindeloze bergen, langs oude boerderijen (met koeien op de weg) en steeds koudere wind brachten ons uiteindelijk naar het stuk land uitstekend in de zee met de vuurtoren. Het weer was hier totaal anders: wilde golven die tegen de rotsen sloegen en een koude harde wind: een krachtig landschap! Zelfs de takken van de bomen groeiden maar een kant op. Erg mooi allemaal! Op het uiterste stukje land vonden we de vuurtoren nadat we een trap van 300 treden waren afgedaald. Na een bezoek aan de vuurtoren zijn we begonnen aan de derde en laatste hike van de dag (op Point Reyes): tussen de wilde elanden. Erg imponerend, hiken met kudde’s van ongeveer 30 elanden op ongeveer 20 meter afstand! Gelukkig zijn we niet aangevallen, ondanks dat we natuurlijk even van het pad af moesten voor wat scherpere foto’s.

Het afgelopen weekend was nog wel het meest indrukwekkend, mooi en fantastisch!! Ik ben met twee Amerikaanse, Roger en Daan (Nederlander die ik tijdens het EK ontmoet heb) naar het Humboldt Redwood States Park (zaterdag) en Redwood national Park (zondag) geweest. Beide dagen waren ongelofelijk! Ik kan niet beschrijven hoe mooi dit was (en foto’s ook niet), maar zal een poging doen… In Humboldt hebben we de Avenue of the Giants gereden, een 32 mile lange weg door het Redwood-bos. Redwood bomen zijn de langste ter wereld (hoogste is 115 meter). We voelden onszelf echt klein tussen deze giganten! Het is niet te beschrijven hoe groot ze zijn, onderweg zijn we nog door twee Redwood bomen heengereden (er zijn er in totaal 3 waarbij dat kan). Na onze camping in het kolossale bos gevonden te hebben zijn we de bossen in gegaan. Nu was het nog duidelijker dan vanuit de auto: zo groot! Vooral de omgevallen bomen maken duidelijk hoe groot ze eigenlijk zijn, je snapt niet hoe ze overeind kunnen blijven (de meeste dan:P). Zondag zijn we verder naar het Noorden gereden, tegen de grens met Oregon, naar de Fern Canyon in Prairie Creek Redwoods, wat minstens zo adembenemend was als het Redwood state park dat we zaterdag bezocht hadden. Deze hike liep door een smalle Canyon met de rotsen begroeid door varens en mossen, met het water langs de muren naar beneden druipend.. Dit alles in combinatie met de Home Creek (stroompje/riviertje), wat we keer op keer over moet steken om door de Canyon te lopen, omgevallen bomen en nog veel meer maakte het helemaal af. Natuur zo puur als hier heb ik nog nooit eerder gezien! De hike ging uiteindelijk naar de top van de bergen, met het uitzicht over de Canyon, en eindige langst de kust met watervallen en opnieuw wilde elanden nu op 5 meter! Ongelofelijk mooi! Eigenlijk moet je het zelf zien, maar zal snel foto’s van dit weekend op facebook zetten om een impressie te geven, van de andere weekenden staan de meeste er al op.

Heb inmiddels wel meer fantastisch mooie dingen gezien, maar dit verhaal is al lang genoeg. Al met al gaat het dus prima hier! Stage is relaxt, weer is goed voor een biertje op ’t terras en een duik in het zwembad en de weekenden zijn goed gevuld met hikes en overweldigende natuur!

Hou me op de hoogte over gang van zaken in Nederland, dan zal ik over een nog nader te bepalen periode weer een nieuw reisverslag plaatsen! Zal proberen het uploaden van foto’s een beetje bij te houden.

Tom